کد مطلب:107001 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:143

حکمت 303











[صفحه 675]

امام (ع) انس بن مالك را وقتی كه به بصره آمد به نزد طلحه و زبیر فرستاد تا سخنی را كه از رسول خدا درباره ی آنها شنیده بود به ایشان خاطرنشان كند. انس خودداری كرد و چون نزد آن بزرگوار بازگشت، عرض كرد: آن سخن پیامبر (ص) را فراموش كرده ام. حضرت فرمود: (اگر دروغ بگویی، خداوند تو را به خاطر آن به سفیدی درخشانی مبتلا كند كه عمامه هم آن را نپوشاند). سیدرضی می گوید: (مقصود از آن پیسی است كه بعدها این بیماری در انس پیدا شد و او بدون روبند در بین جمعیت ظاهر نمی شد). امام (ع) او را نزد آن دو نفر (طلحه و زبیر) فرستاد تا آنچه را از پیامبر خدا (ص) شنیده بود به یاد آنها آورد. و آن حضرت (ص) فرموده بود: شما دو تن با علی جنگ خواهید كرد در حالی كه نسبت به او ستمكارید. و چون انس با كسی برخورد كه او را از این كار منصرف كرد و رای او را برگرداند، نزد امام (ع) بازگشت، و امام (ع) بر او نفرین كرد و نفرینش قبول افتاد. كلمه ی: بیضاء در محل جر، بدل از ضمیر در بهار است.


صفحه 675.